Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ
0

Κλοντ Ντεμπισί και Πιάνο

Ο Κλοντ Ντεμπισί στο πιάνο στο σπίτι του Ernest Chausson.

Ο Κλοντ Ντεμπισί υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες μουσικής για πιάνο. Το "Πιανοφόρτε" (απαλά-δυνατά) όπως είναι η πρωτότυπη ιταλική ονομασία του, εξελίχθηκε από το τσέμπαλο στη διάρκεια του 18ου αιώνα. Μόνο τον επόμενο αιώνα όμως μεγάλωσε σε μέγεθος, σε πλούτο και τονική δύναμη. Ο Μπετόβεν, ο Σούμαν, ο Σοπέν, ο Λιστ και ο Μπραμς έγραψαν τις καλύτερες συνθέσεις τους για αυτό.

Την εποχή του Ντεμπισί, στις αρχές δηλαδή του 20ου αιώνα, το πιάνο είχε φτάσει στην κορυφή της ανάπτυξής του. Ο Ντεμπισί εκμεταλλεύτηκε πλήρως αυτό το γεγονός, γράφοντας μουσική που αξιοποιούσε πλήρως το φάσμα του πληκτρολογίου και τη δυναμική του πιάνου (το βαθμό απαλότητας και έντασης). 

Χρησιμοποίησε επίσης με ειδικό τρόπο τα πεντάλ, δίνοντας διάρκεια σε ορισμένες νότες ή συγχορδίες την ίδια στιγμή που παίζονται άλλες, αναμειγνύοντας έτσι τους ήχους τους. Με αυτόν τον τρόπο αξιοποίησε το πιάνο έτσι όπως οι συνθέτες πριν από αυτόν δεν είχαν καν φανταστεί.

Ορισμένες από τις πιανιστικές του συνθέσεις, με ιμπρεσσιονιστικούς τίτλους όπως "Χρυσόψαρα", "Καταχνιά", "Πυροτεχνήματα", ήταν ανάμεσα στις επαναστατικότερες συνθέσεις της εποχής του. Για πολλούς άλλωστε ακροατές της εποχής εκείνης ήταν από τα πιο παράξενα έργα που είχαν ακούσει ποτέ.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου