Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ

Καμίγ Σαιν-Σανς - εισαγωγή


Εκπληκτικός, πολυτάλαντος και αθεράπευτα ρομαντικός ο Καμίγ Σαιν-Σανς, απεξάρτησε τη γαλλική μουσική του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα από τα γερμανικά πρότυπα και της χάρισε εθνική προσωπικότητα και αυτοδυναμία.

Ως συνθέτης μα και ως ερμηνευτής - υπήρξε σπουδαίος οργανίστας και από τα παιδικά του χρόνια εκθαμβωτικά δεξιοτέχνης πιανίστας, τόσο ώστε να συγκρίνεται δικαιολογημένα με το νεαρό Μότσαρτ - υπηρέτησε χωρίς συμβιβασμούς το καλό και το ωραίο μέχρι το τέλος του πλήρους ημερών βίου του.

Μαθητής του ελληνικής καταγωγής μουσουργού και παιδαγωγού Καμίγ-Μαρί Σταματί κληρονόμησε από το δάσκαλό του το θαυμασμό προς τις αρχές και τους κανόνες του κλασικισμού. Έτσι παρότι βίωσε τα κορυφώματα του ρομαντισμού και παρόλο που διέθετε και το χάρισμα του ειλικρινούς αυτοσχεδιαστή, ως πρωτογενής δημιουργός επεδίωξε την υπεροχή της λογικής στα πονήματά του, εξοστρακίζοντας ή αποδυναμώνοντας συχνά την προβολή του συναισθήματος. 

Το ποικιλόμορφο έργο του αποκαλύπτει επιδέξια τεχνική, πνευματώδη διάθεση, ζηλευτά ευρήματα, ρέουσα μελωδική γραμμή, ευκολία στην παράθεση γοητευτικών αρμονιών και κυρίως πίστη στην προσωπική του, κλασικών ασφαλώς προδιαγραφών, μουσική ιδεολογία.

Αν και φανατικά εθνικιστής ουδέποτε δίστασε να ενσωματώσει στα έργα του υφάδια άλλων μουσικών παραδόσεων, οι οποίες όμως σπανίως προέρχονταν από χώρες εκτός εκείνων που οριοθετούν τη λεκάνη της Μεσογείου. Η μουσική του διάφανη, άμεση και γλαφυρή γίνεται εύκολα κτήμα του ακροατή και προκαλεί την αυθόρμητη συγκίνησή του.

(Γιώργος Β. Μονεμβασίτης)


Σχόλια