Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ

Μωρίς Ραβέλ - Τσιγγάνα

Η ουγγρικής καταγωγής βιολονίστρια Jelly d'Aranyi


Το 1922 ο Ραβέλ εντυπωσιάστηκε βαθιά από την βιολιονίστρια Τζέλι ντ' Αράνι (ουγγρικής καταγωγής), όταν τον άκουσε να παίζει την τσιγγάνικη μουσική της πατρίδας του. Το ενδιαφέρον του συνθέτη για αυτό το ύφος είχε ως αποτέλεσμα αυτό το έργο για βιολί και πιάνο - και αργότερα για ορχήστρα - που συνέθεσε το 1924. Το έργο περιέχει πολλά στοιχεία τσιγγάνικης μουσικής.

Ένα μακρύ και σύνθετο σόλο τμήμα για βιολί, αρχίζει αυτή τη θαυμάσια και ασυνήθιστη ραψωδία κοντσέρτου. Το παθιασμένο παίξιμο του σολίστ μας μεταφέρει αμέσως στην παλιά Ουγγαρία. Οι ανατολίτικες κλίμακες με το παράξενο για το δυτικό αυτί άκουσμά τους, που τόσο συνάρπαζαν τον Ραβέλ, κυριαρχούν εδώ από την αρχή.

Άλλα χαρακτηριστικά είναι οι συγχορδίες του βιολιού και ένα πλήθος τεχνικών των εγχόρδων, που συναποτελούν αυτό το θαυμάσιο έργο σε ύφος κοντσέρτου.

Μια μακριά τρίλια οδηγεί στο δεύτερο μισό του έργου. Στην αρχή ακούμε την άρπα που συνδυάζει φλογερά αρπίσματα και γκλισάντι με τις τρίλιες του βιολιού. Ακούγονται κι εδώ οι εξωτικές τεχνικές των εγχόρδων. Σε κάποιο σημείο μάλιστα, ο σολίστ παίζει δοξαριές και πιτσικάτι (με το αριστερό χέρι), ταυτόχρονα.

Το δεύτερο μισό του έργου είναι πιο προσιτό, καθώς το δεξιοτεχνικό μέρος της αρχής αντικαθίσταται από απλούστερες μελωδίες για βιολί και ορχήστρα.




Σχόλια