Βιβάλντι - "Χειμώνας", Κοντσέρτο για βιολί σε Φα ελάσσονα, Έργο 8 αρ.4

Ο Χειμώνας όπως τον απέδωσε ο Γάλλος ζωγράφος Nicolas Poussin.

Μέρη:

I. Allegro non molto

Ξεπάγιασμα και τρεμούλα στο παγερό χιόνι.
Ο βοριάς με μανία ουρλιάζει,
περπατάει κανείς τουρτουρίζοντας βήμα-βήμα
ενώ τα δόντια χτυπούν από το κρύο.

H αρχή του εναρκτήριου Allegro υποβάλλει το "παγωμένο χιόνι" και το "παγερό κρύο" του ποιήματος του Αντόνιο Βιβάλντι. Όταν αρχίζει ο σολίστ, ακούγεται σαν τον παγερό άνεμο. Τα τρέμολο των εγχόρδων απεικονίζουν ανθρώπους που τρέμουν από το κρύο και χτυπούν τα πόδια στη γη για να ζεσταθούν.

II. Largo

Τι ευτυχία, τι ευχαρίστηση να περνά τη μέρα
κοντά στη φωτιά, ενώ η βροχή έξω μουσκεύει τα πάντα.

Το Largo που ακολουθεί είναι ακόμη μια μακριά μελωδία για το σολίστ, με συνοδεία pizzicato, που υπονοεί τη ζεστασιά και τη θαλπωρή δίπλα στο τζάκι.

III. Allegro

Διστακτικά βήματα στον πάγο, αγωνία για το γλίστρημα.
Αν βιαστείς σωριάζεσαι.
Κι όμως ξανά πάλι βιασύνη, ώσπου...
Ο πάγος διαλύεται, σπάνει...
Μπορείς πια να βγεις από το απομονωμένο μέσα στα χιόνια σπίτι...
Σιρόκος...
Μάχη του βοριά και όλων των ανέμων...
Έτσι είναι ο χειμώνας κι όμως τι χαρά μας δίνει...

Η δραστηριότητα του σολίστ συνεχίζεται και στο τελικό Allegro, καθώς οι άνθρωποι προσπαθούν να βαδίσουν και μερικές φορές γλιστρούν στον πάγο. Γρήγορα σολιστικά μέρη θυμίζουν τον παγωμένο άνεμο και το σθεναρό τρέμολο οδηγεί σε ένα δραματικό τέλος.