Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ
0

Τρίγωνο


Το δημοφιλές αυτό όργανο αποτελείται από μια ατσάλινη ράβδο λυγισμένη σε σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, με τη μια γωνία του ανοιχτή. Οι πλευρές του κοινού ορχηστρικού οργάνου είναι περίπου 15-18cm κάθε μια, μολονότι μερικές φορές οι συνθέτες χρησιμοποιούν διάφορα μεγέθη. Το τρίγωνο παίζεται με έναν κρούστη από μέταλλο όμοιο με αυτό του τριγώνου - για απαλότερο ήχο χρησιμοποιείται η μπαγκέτα του τυμπάνου.

Το τρίγωνο πρωτοεμφανίζεται τον 10ο αιώνα. Αρχικά το χρησιμοποιούσαν στις εκκλησιαστικές γιορτές και συνήθως συνδεόταν με τη θρησκευτική τέχνη.

Τα πρώτα τρίγωνα δεν είχαν "ανοιχτή" κατάληξη. Συνήθως στη ράβδο τους ήταν περασμένοι χαλαρά μέχρι και πέντε μεταλλικοί κρίκοι. Οι κρίκοι προσέθεταν έναν μεταλλικό κουδούνισμα στον ήχο του οργάνου. Αυτό το είδος τριγώνου διατηρήθηκε μέχρι τον 19ο αιώνα και αντικαταστάθηκε από το σημερινό τρίγωνο.

Στα τέλη του 18ου αιώνα χρησιμοποιούσαν το τρίγωνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις - όπως λ.χ. στην αποκαλούμενη "Τουρκική" μουσική. Έτσι ονομαζόταν η μουσική που περιείχε κρουστά στο ύφος της στρατιωτικής μπάντας. Τον 19ο αιώνα το όργανο έγινε σταδιακά μέλος της ορχήστρας. Αν παιχτεί απαλά, ομορφαίνει και το πιο γαλήνιο μέρος με τον αργυρόφωνο ήχο του.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ
Το τρίγωνο κρατιέται με ένα ή περισσότερα δάχτυλα από μια λεπτή θηλιά φτιαγμένη από ζωικό έντερο, δέρμα ή πλαστικό. Άλλοτε κρεμιέται σε κάποια βάση μαζί με άλλα κρουστά του είδους του. Ο κρούστης κρατιέται στο άλλο χέρι. Όταν ο εκτελεστής πρέπει να παίξει πολλές νότες στη σειρά μπορεί να χρησιμοποιήσει δύο κρούστες. Στην περίπτωση αυτή το τρίγωνο πρέπει να είναι κρεμασμένο σε μια βάση, ώστε χέρια του εκτελεστή να είναι ελεύθερα.

Είναι σημαντικό να μην εφάπτεται τίποτα με το όργανο καθώς ηχεί, ώστε να μη διακόπτεται η δόνησή του και σβήνει η αντήχησή του. Συνήθως το όργανο κρούεται στην εξωτερική  πλευρά του, αλλά όταν η μουσική είναι απαλή, χρησιμοποιείται και η κλειστή εσωτερική γωνία του. Όταν η μουσική απαιτεί γρήγορες εναλλαγές στις νότες, ο κρούστης κτυπά από πλευρά σε πλευρά - όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία τόσο δυνατότερος είναι ο ήχος.


Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου