Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ

Η Ισπανική ή Κλασική κιθάρα


Η κιθάρα είναι προφανώς το πλέον ολοκληρωμένο όργανο που σχεδιάστηκε ποτέ. Από τις αυλές της Ισπανίας του 16ου αιώνα και της Ελισαβετιανής Αγγλίας, τα σημερινά "γκέτο" της Βραζιλίας, μέχρι τις σύγχρονες αίθουσες ηχογραφήσεων, η κιθάρα επιβιώνει και ευημερεί. Κανένα άλλο όργανο δεν είχε ποτέ τη δύναμη να ενώνει τους ανθρώπους με τέτοιον τρόπο και οι μεγάλοι σύγχρονοι κιθαρίστες - οι κλασικοί δάσκαλοι Τζων Ουίλιαμς και Τζούλιαν Μπριμ και οι θρύλοι του ροκ Τζίμι Χέντριξ, Μαρκ Νόπφλερ και Έρικ Κλάπτον - εξακολουθούν να προσελκύουν τους ανθρώπους στην ίδια διαχρονική παράδοση.

Η κιθάρα έχει υποστεί πολλές αλλαγές προτού φθάσει στις Λες Πολ, τις Στρατοκάστερ και τις Γκίμπσον που τώρα πια επιθυμούν να αποκτήσουν όλοι οι κιθαρίστες του ροκ σε ολόκληρο τον κόσμο. Παρόλα αυτά παραμένει βασικά το ίδιο όργανο με το οποίο οι ανδαλουσιανοί χόρευαν Φλαμένκο στους λόφους της Νότιας Ισπανίας.
                                                             
Το όργανο αυτό είναι ένα αριστούργημα σχεδιαστικής απλότητας, μολονότι για να κατασκευαστούν οι καλύτερες ακουστικές κιθάρες απαιτούνται εκατοντάδες ώρες και για να αγοραστούν, πολύ μεγάλα ποσά. Στις ιδανικές περιπτώσεις, η πλάτη και τα πλάγια πρέπει να κατασκευάζονται από το καλύτερο ξύλο τριανταφυλλιάς, το καπάκι από ερυθρελάτη, η ταστιέρα από έβενο, το μπράτσο από μαόνι και οι έξι χορδές από ένα συνδυασμό ατσαλιού και νάιλον. Αλλά η κιθάρα είναι βασικά ένα όργανο που παίζεται σε φιλικές συντροφιές και υπάρχουν εξαιρετικές κατασκευαστικές παραλλαγές με φθηνότερα υλικά που προσφέρουν εκατοντάδες ώρες ευχαρίστησης.

Οι δυνατότητες της κιθάρας είναι εκπληκτικές. Τα αποτελέσματα που επιτυγχάνουν οι μεγάλοι κιθαρίστες με το όργανο αυτό είναι απίστευτα. Παρατηρήστε τη δεξιοτεχνία με την οποία κινούνται τα δάχτυλά τους σαν αστραπή πάνω στα τάστα, παράγοντας ένα μοναδικό φάσμα ήχων. Ακούστε τα έργα των μεγάλων Ισπανών συνθετών και ανακαλύψτε τη μουσική που φέρνει εικόνες των ταυρομάχων, των λόφων και των οροπεδίων της Νότιας Αμερικής και πάνω από όλα τους χορευτές του Φλαμένκο στους ηλιόλουστους λόφους της Ανδαλουσίας.

Πώς λειτουργεί η κιθάρα

Η ισπανική ή κλασική κιθάρα έχει έξι χορδές. Κανονικά υπάρχουν είκοσι τάστα που παρέχουν ένα πλήρες φάσμα τεσσάρων οκτάβων και πλέον. Οι χορδές που πλήττονται με τα δάχτυλα άλλοτε μια μια κι άλλοτε περισσότερες μαζί ως συγχορδίες δονούνται και αντηχούν μέσω του ηχείου. Ο ήχος της ηλεκτρικής κιθάρας εξαρτάται αποκλειστικά από την ηλεκτρονική ενίσχυση, ενώ η Ισπανική κιθάρα εξαρτάται μόνο από τη δύναμη με την οποία πλήττονται οι χορδές.






Σχόλια