Καρλ Μαρία φον Βέμπερ - εισαγωγή

Δικαιούται ασφαλώς έναν επιτυχέ­στερο και δικαιότερο χαρακτηρισμό ο Καρλ Μαρία φον Βέμπερ, από αυτόν που τον θέλει το "συνθέτη που προανάγγειλε τον Βάγκνερ". Ίσως το έργο το οποίο υπέγραψε να μην είναι τόσο πλούσιο και ογκώδες όσο των άλλων συγχρόνων του συνθε­τών, ωστόσο το έργο του αυτό είναι αρκούντως σημαντικό ώστε μας δίνει το δικαίωμα να τον κατατά­ξουμε στους μεγάλους μουσουργούς της πρώτης περιόδου του Ρομαντι­σμού. 

Υπήρξε αναμφιβόλως ο πρώτος εθνικός Γερμανός συνθέτης, αφού αυτός πρώτος, απεξάρτησε τη μου­σική της γης που τον είδε να γεννιέται, από την ιταλική κυριαρ­χία. 

Αξιοποίησε δημιουργικά τον παραδοσιακό μουσικό πλούτο της πατρίδας του, εντάσσοντας συχνά στα συνθέματα του λαϊκές μελωδίες και ρυθμούς.

Το φανταστικό στοιχείο, το ο­ποίο εύκολα μα και απλόχερα οι­κειοποιείται στη μουσική του, απο­τελεί βεβαίως μια τολμηρή καινοτο­μία. Η πρωτοτυπία του, ωστόσο, δεν εξαντλείται σε αυτόν το θεματολογικό εμπλουτισμό. Υπήρξε καινοτό­μος και σε θέματα μουσικής ουσίας. Αν αναλογιστούμε ότι αυτός πρωτοεφάρμοσε το "λάιτ μοτίβ" και την τεχνική της μουσικής σύνοψης μιας όπερας στην εισαγωγή της, τότε θα αντιληφθούμε πόσο ευεργέτησε τον Βάγκνερ, τον Ροσσίνι, τον Βέρντι.

Τα έργα του διαθέτουν λαμπρή ενορχήστρωση η οποία επιτείνει την περιγραφική δύναμη της μουσικής, έντονη συναισθηματική φόρτιση και γοητευτικούς συνδυασμούς μελωδι­κών ιδεών. Μοναδικό του "σφάλμα" μπορεί να θεωρηθεί η... συνύπαρξη του με τον Μπετόβεν και τον Σούμπερτ.

(Γιώργος Β. Μονεμβασίτης)