Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ

Έντβαρντ Γκριγκ - εισαγωγή


Πρωτεργάτης και επικυρίαρχος της εθνικής μουσικής σχολής της πατρίδας του, της Νορβηγίας, ο 'Εντβαρντ Γκριγκ, συνθέτης χωρίς προδρόμους και χωρίς συνεχιστές, εφευρίσκει τρόπους γοητευτικούς και πρωτότυπους να συνταιριάξει τη λαϊκή μουσική παράδοση και τους μύθους της γης που τον είδε να γεννιέται, με τη διαμορφωμένη κλασική ευρωπαϊκή αρμονία.

Τα έργα του βρίθουν από λυρισμό και διάθεση ρομαντική. Οι βελούδινες μελωδίες που γεννιούνται από τη γόνιμη φαντασία του, συμπλέκονται συχνά με τους αρρενωπούς, τραχείς ρυθμούς των χορών της νορβηγικής γης, προκαλώντας με την αντίθεση την ανάδυση ηχητικών πλεγμάτων άκρως σαγηνευτικών.

Αν και δε δοκίμασε τις δυνάμεις του στις μεγαλύτερες, ογκώδεις φόρμες της συμφωνίας και της όπερας, έπεισε με τις μουσικές του καταθέσεις ότι είναι ένας σπουδαίος τεχνίτης, τόσο της συμφωνικής όσο και της φωνητικής γραφής. Η ποιητική του μουσικού του λόγου είναι διαποτισμένη με τις σταλαγματιές της αγάπης του για τη νορβηγική φύση και τη νορβηγική παράδοση. Υπήρξε σε όλη του τη ζωή πιστός και αφοσιωμένος εραστής μιας γης - όσες φορές κι αν την εγκατέλειψε σύντομα γυρνούσε σε αυτήν - και μιας γυναίκας την οποία ποτέ δεν εγκατέλειψε.

Για τη γυναίκα αυτή, την υψίφωνο Νίνα Χάγκερουπ, τη σύντροφο της ζωής του, συνέθεσε και τα υπερεκατό θαυμάσια τραγούδια του, πληθωρικά στην τρυφερότητά τους, σπαρακτικά στην ερωτική τους διαλεκτική. Άγνωστα στους πολλούς τα τραγούδια αυτά του Γκριγκ, ευεργετήθηκαν με αξιομνημόνευτες ερμηνείες στη διάρκεια του 1993, χρονιά συμπλήρωσης 150 χρόνων από τη γέννησή του. Η ακρόασή τους αποκαλύπτει αυθορμητισμό έμπνευσης και απέραντη ευαισθησία, χαρακτηριστικά τα οποία βρίσκονται άλλωστε σε όλα τα πονήματα του συνθέτη.

(Γιώργος Β. Μονεμβασίτης)

Σχόλια