Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ

Τζορτζ Γκέρσουιν - εισαγωγή

Φωτογραφία προφίλ του Τζορτζ Γκέρσουιν με ένα πούρο στο στόμα.


Η μουσική διαδρομή του Τζορτζ Γκέρσουιν υπήρξε από κάθε άποψη μοναδική: Tin Pan Alley - Broadway - Hollywood - αίθουσες συναυλιών - λυρικά θέατρα. Παντού με επιτυχία ζηλευτή. Κανείς συνθέτης δεν απήλαυσε παρόμοια αναγνώριση, σε τόσους διαφορετικούς τομείς και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Ως τραγουδοποιός ο Γκέρσουιν εμφανίστηκε στην ιστορία της αμερικάνικης μουσικής, την κατάλληλη στιγμή. Ως συνθέτης λόγιας μουσικής μπόρεσε να εξασφαλίσει την άμεση αποδοχή στη λαϊκή μουσική της γης του, χαρίζοντάς της μια έντεχνη μορφή.

Ο Γκέρσουιν είχε στη σκέψη του τους κανόνες και την τεχνική της δυτικοευρωπαϊκής μουσικής μα στην καρδιά του τις αρμονίες και τους ρυθμούς του Αμερικάνικου Νότου. Η φαντασία του τρεφόταν και θέριευε με τα ιδιώματα μιας πρωτότυπης λαϊκής μουσικής. Ήταν από τους πρώτους που κατάλαβε την οικουμενικότητα του χαρακτήρα της. Δανείστηκε από αυτήν τολμηρές αρμονίες και μια διάφανη μελαγχολία, που αντίστοιχή της μόνο στα τραγούδια του Σούμπερτ ανιχνεύεται.

Η μουσική του βρίθει από θαυμαστά σμιξίματα μελωδιών και ρυθμών. Αναπάντεχες συγχορδίες διαδέχονται η μια την άλλη με απίστευτη τονική ακρίβεια. Και οι πλέον βαθείς μουσικοί στοχασμοί του πάλλονται από την ασύγκριτη δύναμη της αλήθειας και της ανεπιτήδευτης έμπνευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι με την όπερά του Πόργκι και Μπες προσέφερε στην ανθρωπότητα το πλέον έντεχνο από τα λαϊκά και το πλέον λαϊκό από τα έντεχνα έργα μιας μεγάλης τέχνης.


(Γιώργος Β. Μονεμβασίτης)


Σχόλια