Σοπέν - Βαλς, έργο 69 και έργο 18

Η στάση του Σοπέν απέναντι στο Βαλς εμφανίζεται αμφίσημη. Έγραψε δεκαοκτώ Βαλς, αλλά δημοσίευσε μόνο οκτώ και παρήγγειλε να καούν τα υπόλοιπα (το Βαλς αρ.9 εντούτοις, διασώθηκε). Βαλς αρ.9 σε Λα ύφεση Μείζονα, Έργο 69, αρ.1 Ο Ρόμπερτ Σούμαν το περιέγραψε ως "ένα κομμάτι σαλονιού από τα πιο ευγενικά....απόλυτα αριστοκρατικό". Βαλς σε Σι ελάσσονα, Έργο 69, αρ.2 Η χαριτωμένη εισαγωγή του Βαλς σε Σι ελάσσονα ίσως διαθέτει μια ευδιάκριτη θλίψη - όμως δεν είναι σε καμιά περίπτωση μελαγχολική. Η γρήγορα μετακινούμενη μελωδική γραμμή είναι και λαμπρή και αισιόδοξη. Αργότερα, η εισαγωγική μελωδία μεταφέρεται στη μείζονα τονικότητα, σύντομα όμως επανέρχεται η ελάσσονα τονικότητα και μαζί η προηγούμενη διάθεση. Βαλς Αρ.1 σε Μι ύφεση Μείζονα, Έργο 18 Ο Σοπέν συνέθεσε το σπινθηροβόλο Βαλς αρ.1 σε Μι ύφεση μείζονα Έργο 18 (Grande Valse Brilliante) στη Βιέννη το 1831, ενώ στα γράμματά του υπαινίσσεται την απέχθειά του για αυτό το ύφος. Το βαλς αυτό αντιπαραθέτει και συνδυάζει ένα σύνολ

Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν - εισαγωγή


Στην εποχή του ο Γερμανός συνθέτης Γκέοργκ Φίλιπ Τέλεμαν ήταν δημοφιλέστερος ακόμη και από τον συντοπίτη και σύγχρονό του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Σε αυτόν μάλιστα προτάθηκε η θέση του κάντορα στην εκκλησία του Αγ.Θωμά της Λειψίας και μόνο η άρνησή του - πλειοδότησε το Αμβούργο για να τον κρατήσει κοντά του - είχε σαν αποτέλεσμα την πρόσληψη του Μπαχ.

Η μουσική μπαρόκ ανακάλυψε στον Τέλεμαν ένα γνήσιο, εμπνευσμένο, αδέσμευτο και ολοκληρωμένο συνθέτη. Η ικανότητά του να συνδιαλέγεται δημιουργικά με κάθε είδος μουσικής έκφρασης ήταν πραγματικά αξιοζήλευτη. Κοσμική και θρησκευτική, οργανική και φωνητική μουσική δεν είχαν γι΄αυτόν μυστικά. Μαρτυρία αναμφισβήτητη αποτελούν τα έργα του, αυτά τα οποία διασώθηκαν. Προκαλούν τον άμεσο θαυμασμό τόσο με την ποικιλία του ύφους τους όσο και με την ποσότητά τους.

Συνέθεσε χίλιες επτακόσιες περίπου Καντάτες, εξακόσιες εισαγωγές "γαλλικού" ή "ιταλικού" ύφους, πολυάριθμες όπερες - σαράντα μόνο για την Όπερα του Αμβούργου - και πλήθος άλλων εξαιρετικά παραγωγικός υπήρξε και πρωτοπόρος στην προσπάθεια απεξάρτησης των μουσουργών από τις αυλές και τους πάτρωνες.

Η μουσική του Τέλεμαν αμφισβητήθηκε έντονα ως στερούμενη ουσίας και περιεχομένου. Μα η μουσική δεν προορίζεται για τους λίγους. Και αναμφιβόλως η μουσική του Τέλεμαν γράφτηκε για όλους. Γοητευτική, αυθόρμητη, ευγενική, ανάλαφρη, συχνά χαριτωμένη, με ευρύτατο φάσμα χρωματικών και ρυθμικών διαθέσεων συνταιριάζει θαυμαστά τα χαρακτηριστικά του γαλλικού και ιταλικού ύφους που κυριαρχούσαν στα μέσα του 18ου αιώνα. Εκτός αυτών, αποτέλεσε έναν από τους σημαντικούς προάγγελους του κλασικισμού.

(Γιώργος Β. Μονεμβασίτης)

Σχόλια